over (mijn) leven in Italië
Na weken van verkiezingscampagne was het een paar dagen rustig aan het politiek front. Maar het feest barst nu weer los. Na twee dagen stemmen, is de telling begonnen. En eerlijk gezegd vind ik die nogal schokkerend: terwijl ik had verwacht dat centrumrechts en dan met name de partij van Silvio Berlusconi niet zo hoog meer zou scoren na alles […]
Lees meerIk had er niet eerder van gehoord of misschien is het me gewoon nooit opgevallen. Tot vanochtend. Eerst hoorde ik de uitdrukking al op de radio en vlak daarna bij de buren: ‘Siamo nei giorni della merla’. De dagen van de merel, ik had geen idee waar ze het over hadden. Maar tijdens het drinken van een kopje koffie legde […]
Lees meerBest gek: wat ik de 23ste mei 1992 deed, kan ik me niet meer herinneren. Net zo min als de 19e juli van dat jaar in mijn geheugen gegrift staat. In 1992 was Italie ver-van-mijn-bed. Sterker nog, ik was er nog nooit geweest. Giovanni Falcone en Paolo Borsellino waren voor mij ‘gewoon’ de namen van twee rechters die samen met […]
Lees meer” ‘L’Italia è fatta. Restano a fare gli italiani’, ‘Italië is af. Nu moeten de Italianen nog gemaakt worden’, verzuchtte één van de grondleggers van het moderne Italië in 1861. In dat jaar werd de lappendeken van staten, staatjes en onafhankelijke steden verenigd in één staat, het koninkrijk Italië . Het waren profetische woorden. Italië mag dan wel een staat zijn, […]
Lees meerZaterdagavond en ik zit in een afgeladen theater. Een leuk avondje uit zou je denken, maar ik kamp met gemengde gevoelens. Vanavond zit mijn zoon op het podium, samen met de rest van het orkest en de toneelgroep van zijn school. Reden genoeg om trots de fotocamera in de aanslag te houden. Het is echter de gedachte achter het optreden […]
Lees meer“Ik dacht aan de scene van Manhattan, als Woody Allen languit liggend op de bank denkt aan een lijstje met dingen die ’t waard zijn om voor te leven als tegengif voor de zinloze en neurotische problemen waar een persoon vaak in gevangen zit. Woody Allen noemt in zijn lijst het beste van Amerika en de wereld. Alles wat het […]
Lees meerIeder heeft zijn achilleshiel, ook Berlusconi. En het is die zwakke plek die nu zijn ondergang lijkt te worden: vrouwen. Vrouwen die een rol speelden in de sexschandalen en van wie we hier in Italie dagelijks hun naam en/of foto tegenkomen in de media. Vrouwen die gisteren in grote getale (er werd zelfs gesproken van een miljoen) de straat op […]
Lees meerNa de niet aangenomen motie van wantrouwen van vorige week, waarbij een lichte verdenking van het kopen van stemmen rees, dacht ik dat we niet lager konden zinken hier in Italie. Ik vergiste me. Vandaag werd in de Senaat gestemd over de nieuwe Gemini-onderwijswet. Ondanks de protesten van de linkse senatoren, die gevraagd hadden het proces met betrekking tot de […]
Lees meerErgens had ik het wel verwacht, maar ik vind het nog steeds moeilijk te geloven: Berlusconi overleeft de derde motie van wantrouwen. Nadat Fini zich met zijn partij terugtrok uit de coalitie, leek het erop dat het gedaan was met de huidige regering. Hier en daar begon men zelfs al te praten over het na-Berlusconiaanse tijdperk en wat er zou […]
Lees meer“Vieni via con me” is een programma van Fabio Fazio en Roberto Saviano dat in de maand november elke maandag te bekijken is. In het programma worden “ongemakkelijke onderwerpen” aangesneden en hetgeeft dan ook vaak aanleiding tot discussies in de dagen na de utizending. Op 15 november las de cabaretier/acteur Antonio Albanese de eed om toe te treden tot de […]
Lees meer